Giderken...

Yola çıkalım, yol olalım dedim Anlık kararlarla başladım ve sonunda bugüne kadar geldim.. Ne kadar süreceğini bilmediğim bir yola çıkıyorum.. Rotada ilk durak Nepal ama sonrasında yol nereye çıkar bilmiyorum. Açıkcası bilmek için uğraşmıyorum da. Yol beni götürür nasıl olsa.. Burasıda yansıması olacak bunların.. Bazen uzun, bazen kısa.. Nerde fırsat bulursam yazmaya yolun getirdiklerini anlatacağım.
Belki benim gibi başkalarının yollarını merak eden olursa diye..

Yarın sabah - her ne kadar ayaklarımın toprağa değeceği bir başlangıç hayal etmiş olsam da- bulutlara yaklaşmamla başlayacak yolculuğum.. Sürekli ertelenen tarih ve gidiş planını düşününce açıkcası yarın gidiyor olduğuma hala inanamıyorum..

Giderken...yani kendimden ve bu şehirden ayrılırken,yüklerimi atmak istedim omuzlarımdan.
Aidiyetlerimden sıyrılmak istedim.
İşte bu yüzden eşyalar, insanlar veya her ne varsa bana bağlı olan ve beni bağımlı kılan bırakıyorum arkamda..
Boynumda kullanmasını doğru düzgün bilmediğim bi makine, çantamda defterim ve bir de lazım olursa diye bir kaç parça giysi. Kendimle götürdüklerim sadece bunlar..
Gerekli eşyalar listesi hazırlayıp dursamda çoğundan vazgeçtim.. Gerçi hala eşyalarımı çantama koymadığım için ortaya ne çıkacak bilmiyorum ama giderken fazlalıklardan kurtulmayı diliyorum..

Bugün son günüm ve halletmem gereken işler var hala o yüzden daha fazla uzatmıyorum..

Yolda görüşmek üzere...